Dış etkenlerden kolay kolay etkilenmeyişi, dayanıklı olması, heybetten mütevellit güven duygusu sebebiyle çınardır bir babanın tanımlaması. En çok da bu sıfat yakışır bence.

Bir annenin fıtratı gereği doğuştan sahip olduğu güdünün aksine, baba olmak meslek gibi sonradan kazanılan bir unvandır aslında. Ciddi emek ister, sorumluluk ister, mücadele ister, cesaret ister. Bir kız çocuğun ilk aşkı, bir erkek çocuğun süper kahramanı olmak yüreğe takılacak en kıymetli madalyadır.

Bazen evcilik arkadaşı, bazen fanatik takım arkadaşı olur. Kendini korumayı öğretir ama kendini korumana fırsat vermeden kanatlarıyla seni zaten kuşatıp saklamıştır bile. Yeri geldiğinde seni kıskanır, düşmanı olur hemcinsinin, kimi zaman da fikirlerinin en büyük muhalifidir; büyüdüğünü kabul etmez hiçbir zaman.

Varlığı en çok da yokluğunda anlaşılır aslında, rüzgar dört bir yandan seni kuşatırken sığınacağın koca çınar orada yoksa.. Adının geçtiği an bile aslan nefesi girer çünkü yüreğine, başka silaha ihtiyacın kalmaz en güçlü sen oluverirsin.

Kalbin kırıldığında gördüğün tek şey gözlerindeki şimşek olur. Söylemez ama bilirsin onun kalbinin paramparça olduğunu. Mutlu olduğunda ise koca dev, kelebek kanadına dönüşür.

Türkiye’de %50’sinin “çocuğunu hiç tuvalete götürmediği” , %36’sının “çocuğunun altını hiç değiştirmediği” , %35’inin “çocuğunun tırnaklarını hiç kesmediği” babalar müstesna, tüm varlığı ile çocuklarını gölgesinde koruyan, bir gün değil her gün baba olabilen çınarların günü kutlu olsun…