Cumhuriyet, sözlük anlamındaki gibi soyut bir kavram değil aslında. Bir mücadele, bir kazanım, bir millet, bir yaşam biçimi…

     Cumhuriyet, herkesin eşit haklara sahip olması demektir. Sizden farkı olmayan birisinin; giyim, eğitim, aile kurma, çalışma, seçme ve seçilme, en önemlisi de yaşama hakkına müdahale ederek tebaa anlayışını empoze edememesidir. 

     Cumhuriyet, koca bir devletin karar alırken kimseye hesap vermemesi, vatandaş olarak ortak kararlar alabilmesi demektir.   

      Cumhuriyet, cinsiyet ayrımı gözetmeksizin istenilen okulda, istenilen bölümde eğitim görebilmektir.

      Cumhuriyet, yine cinsiyet ayrımı yapmaksızın temsilde seçme ve seçilme hakkına sahip olabilmektir.

      Konuşabilmek, yazabilmek, düşünebilmek, yaşayabilmektir...

      Cumhuriyet, işgalcilerin elinden kurtulmuş namustur, vatan toprağıdır, yere düşmeyen şanlı bayraktır.

       Cumhuriyet, bütün evlatlarını vatan yolunda feda etmiş anadır. Bebeğini toprağa bırakıp, yağmurda ıslanmasın diye yavrusunun kundağında cepheye mermi taşıyan mert kadındır.

        Cumhuriyet, delibaş yiğit Hasan Tahsin’in yüreğindeki cesaret ve namlusundaki kurşundur.

        Cumhuriyet, genç Kubilay’dır, Nene Hatun’dur, Seyit Onbaşı’dır, Kazım Karabekir’dir, İsmet İnönü’dür, Rauf Orbay’dır, isimsiz binlerce kahramandır.

         Cumhuriyet, gaflet uykusundaki bir milleti ayağa kaldıran mavi gözlü dev adamdır. Millet olma bilincini aşılayan, kaybedilen cesareti geri getiren, bütün dünyaya kafa tutan ve vatanı müdafaa eden Başkomutan Mustafa Kemal’dir.

          Kurtuluş Savaşı gazisi Çavuş Hasan Dede ne de güzel demiş :  “Ülkede düşman bir tane değil idi, İngiliz’i vardı, Yunan’ı vardı. Ama bizim de Allah’ımız ve bir de Mustafa Kemal Paşa’mız vardı”. 

          Milletimiz var olsun, Cumhuriyet Bayramı’mız kutlu olsun…