Geçenlerde çok güzel fotoğrafların süslediği bir habere rastladım. Sosyal medya hesabımda da bu haberi dostlarımla paylaştım. Üsküdar Altunizade’de “Tebessüm Cafe” adlı bir mekanda, 10 down sendromlu çocuk çalışıyor. Bir şeyleri başarıyor ve birileri tarafından destekleniyor olmalarının mutluluğu, sevimli yüzlerinden okunuyordu. Onlara ışık olan kocaman yürekli insana selam olsun…

       Merak ettim, araştırdım. İnsanların özür ya da sakatlık olarak gördüğü down sendromu; vücut hücresinde fazladan +1 kromozom bulunmasıyla meydana geliyor. Bu durum bir hastalık değil, kalıtsal değil. Tamamiyle tesadüfen gerçekleşiyor. Bu şekilde doğan bireylerin ebeveynlerinin herhangi bir suçu yok. Sebebi henüz tam olarak tanımlanamamış olsa da çalışmalar o kadar ilerlemiş durumda ki, birey doğru tedavi ve doğru yaklaşımla daha kaliteli bir hayat şansını elde edebiliyor. 

       Ayrıca bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olan birçok insanın sandığının aksine, down sendromlu bireyler gayet sıcakkanlı, sevgi dolu ve güzel yürekli insanlar. Kendimizi “normal” olarak adlandırıyoruz ya, onlar da normal insanlar gibi aşık olabiliyor, nefret edebiliyor, merak edebiliyor ve öğrenebiliyorlar. Bizlerin aksine, biraz daha nazlı beyinlere sahipler ve bu yüzden biraz daha geç öğreniyorlar. Ama sevgi her şeyin üstesinden gelmez mi?

        Yaklaşık iki sene önce ilçemiz Engelliler Derneği tarafından düzenlenen ve odamızın konferans salonunda gerçekleşen seminere katıldım. Semineri, Yeni Yaşam Okulu’nun kurucusu Cenk Sabuncuoğlu vermişti. Program süresince fark ettiğim yegane şey, hepsinin melek kadar günahsız ve sevgi dolu yüreklere sahip olduğuydu. Sarılmak, öpmek, gülümsemek bu kadar anlamlı gelmemişti bana. Daha da önemlisi sağlıklı bir şekilde nefes alıyor olmanın şükrünü yaşadım. Birlikte geçirdiğimiz birkaç saat sonunda hiç olmadığım kadar huzurlu olduğumu fark ettim. Dokundukları hayatlara iyi gelen sihirli güçleri olduğuna bile inandım…

          Onların tek istediği sıradan hayatlar yaşayabilmek. Bu yüzden engel olmayın, destek olun…

          Onlar da tıpkı bizim gibi, +1 farkla…